Sztuka ziemi
22 03 2012 :: Magdalena ZychNurt w jakim tworzy artysta, nazywany land art (sztuką ziemi), skupia różnych twórców. Jednym z pierwszych tworzących w tym duchu jest Richard Long. Wśród polskich przykładów warto przywołać sylwetkę Jacka Tylickiego, i zwrócić uwagę na zainspirowaną ogródkami działkowymi twórczość Jana Bujnowskiego, niektóre z prac pokażemy w naszej książce. Marek Karwala pisząc o postaci związanego z Krakowem artysty podkreślał:
Efekty inwencji działkowiczów zwykł nazywać „instalacjami przedartystycznymi”. Dostrzegł, że spośród figur geometrycznych dominują: koło, prostokąt, trójkąt, ale równie częste jest łamanie proporcji czy gra z nimi (…) Spojrzenie na „sztukę sąsiadów” z perspektywy sztuki współczesnej — mawia Bujnowski — mogłoby sprawić, że np. patyki i sznurki przeznaczone do podwieszania pomidorów, otulone papierami drzewka, firanka rozciągnięta nad poletkiem dla ochrony przed ptakami po zainstalowaniu w galerii zaczęłyby oddziaływać jako obiekty rzeźbiarskie…
Inny obszar sztuki Jana Bujnowskiego to fotografia graficznych struktur suchych trawek i ogrodzeń na szarobiałym śniegu, muzyczny zapis sztuki płotu. Tworzy także instalacje z patyczków, piasku wyrażające energię danego miejsca, kruche i podatne na powiewy wiatru, współgrające z przesuwającym się słońcem, kieruje uwagę na potrzebę wczucia się w miejsce, zasmakowania go.
Odczucie to znane jest niektórym działkowcom, którzy w ogródkowej codzienności niejeden raz pielęgnując rośliny i miejsce, zatapiają się w podobnie zadziwiającej relacji ze światem.