W najbliższy czwartek, o godz. 18.00, zapraszamy na spotkanie z Aleksandrem Durajem, Janem Bujnowskim i Mathilde Papapietro.
Rozmowę z gośćmi poprowadzi dr Patrycja Cembrzyńska, autorka eseju poświęconego fotografii działek w książce “dzieło-działka”, a także autorka niedawno wydanej książki o Wieży Babel.

Działki jako inspiracja dla artystów? Tak. Najczęściej fotografia ale i performance, czasem film, niekiedy malarstwo. Przykłady znajdziemy nie tylko w Polsce, także na wiedeńskiej wystawie o działkach (otwartej jeszcze przez 2 tygodnie). Cykl fotografii realizowanych przez wiele sezonów na krakowskim ROD “Grzegórzki” Aleksandra Duraja to oś wystawy pokazywanej w naszym muzeum. Prace te trafiły do kolekcji MEK, ale i do Kiyosato Museum of Photographic Arts w Japonii.

W tle prac naszych gości i jednocześnie współautorów książki chciałabym przypomnieć o fotograficznym i artystycznym projekcie dokumentacji londyńskich ogródków działkowych likwidowanych pod budowę stadionu olimpijskiego. Chodzi o prace Jana Stradtmanna , Mimi Molica, fotografie z kolekcji Muzeum Londynu.

Do zobaczenia w czwartek, WSTĘP WOLNY.

Polecamy najnowszą wystawę Jana Bujnowskiego SUPER WIEŚ, którą można oglądać do 1 lipca w Galerii Fotografii 5A, Wydział Sztuki UP, ul. Karmelicka 41.
Przykłady różnych prac Mathilde Papapietro pod tym linkiem.
Link do książki Patrycji Cembrzyńskiej tutaj

Przed wojną były tu nauralne rozlewiska rzeki Wisły. W XIXw. krakowska dzielnica Kazimierz przestaje być wyspą, stare koryto Wisły zostaje zasypane i powstają Planty Dietlowskie. Most kolejowy nad rzeką Wisłą w okolicach ul.Blich zostaje zamieniony na wiadukt nad ulicą Dietla. Pomyśleć, że można było przeżyć ten sam most z dwóch jakże innych perspektyw: przepływając pod nim łódką i kilka lat później przejeżdżając dorożką.

W czasie drugiej wojny światowej niemcy zamieniają podmokłe łąki w lotnisko. Utwardzają teren wysypując i ubijając kilkadziesiąt centymetrów żwiru. Po wojnie powstaje tu ogródek działkowy. Dzisiaj nazywa się Rodzinny Ogród Działkowy Grzegórzki przy ul. Francesco Nullo w Krakowie.

Historię ogrodu działkowego opowiedziała mi przemiła działkowiczka, która dała mi do domu na skosztowanie prawdziwej sałaty bez nawozów i spryskiwania. “Ekologiczna sałata”. Opowiedziała także historię o tym jak jej mąż z synem przekopywali ziemię. “Jak pan myśli- zapytała – co można zrobić, aby zamienić żwirowatą powierzchnię pasu startowego w urodzajną glebę?”. Dobre pytanie. Jej mąż z synem kopali głębokie rowy na około dwa metry. Ściągnięty z powierzchni żwir wsypywali na dół do rowu i przykrywali wykopanym czarnoziemem. Najlepszą gatunkowo glebą. W ten sposób odwrócili całą ziemię na działce. Zamienili lotnisko w grządki. Praca od podstaw.

Fotografuję ten ogród działkowy i działkowców od ponad roku. Ale dopiero stosunkowo nie dawno otrzymałem przywilej uznania mnie za stałego bywalca. Oczywiście nie ze strony wszystkich poznanych przeze mnie działkowców. Nie wynika to z nieufności, lecz zupełnie innego rozumienia czasu i relacji międzyludzkich. Dla nich znajomości powstają przez lata, a przyjaźnie są na całe życie. Dla nas świat pędzi.Ten ogród działkowy jest dla mnie jak wyspa dryfująca z dala od głównego prądu czaso-przestrzenni; “stalkerowska zona” obrośnięta przez biurowce i bloki gdzieś na krawędzi czasu. Miejski zgiełk ustępuje tu powolnemu rytmowi ziemi. Pośpiech jest nie zalecany.

Zwolnij.

kilka linków:
Łakomy kąsek
Wykupujmy dziaqlki ?! Tak!
kupie działkę